راز ثروت

چه زمانی انسان خیال میکند کامل است

همه انسان ها به طور ذاتی کمال گرا هستند و می خواهند در هر زمینه ای از زندگی چه فردی، چه خانوادگی و اجتماعی و کاری به تکامل برسند. این یک صفت بسیار ارزشمند است که خداوند در خلقت انسان ها قرار داده. اما نکته قابل تامل برای وقتی است که انسان توهم کامل بودن را دارد که اثرات مخربی دارد و باعث می شود انسان دست از تلاش بردارد و از زندگی خود عقب بماند و پیشرفت نکند. با ما همراه باشید تا به شما بگوییم چه زمانی این اتفاق رخ می دهد.

غرور و خودبزرگ بینی خود فرد

خودخواهی و خودبرتربینی و تکامل از مهم ترین خصوصیات افراد مغرور است. بیشتر انسانها در وجود خودشان دو خود دارند. یکی خود آرمانی و دیگری خود واقعی. وقتی فردی بیش از اندازه درگیر خود آرمانی اش باشد، خود واقعی اش را کم کم فراموش می کند و کاستی و مشکلات خود واقعی اش را نمی بیند. فکر می کند که آنچه واقعیت دارد، خود آرمانی اش است و کاملا مشخص است که خود آرمانی ای که او در ذهنش ساخته، کم و کاستی ندارد و هر ایرادی هست متعلق به دیگران است و او کامل و بی نقص است. این مسئله سبب می شود که خود را کامل بداند و دائما از دیگران طلبکار باشد و نقش خودش را در اتفاقات و مسائل نبیند.

تایید شدن بیش از حد فرد توسط اطرافیان

در اینکه هر فردی دوست دارد محبوب و مورد قبول دیگران باشد شکی نیست اما گاهی تایید شدن بیش از حد اخلاق، رفتار و خصوصیات فرد توسط خانواده، اطرافیان و دوستانش باعث می شود فرد در ذهن خود تصور کند که کامل است و نیازی به تلاش برای پیشرفت و تکامل ندارد.

دنیای کوچک خود فرد

گاهی مواقع دنیای کوچک فرد و پایین بودن سطح توقع و فکرش باعث می شود که تصور کامل بودن کند و کامل بودن را در چیزهای بی ارزشی ببیند که با رسیدن به آنها خود را کامل ببیند و دچار توهم بزرگی شود که بسیار مخرب است.

تغییرات جامعه 

همانطور که می دانید با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی، جوامع به سرعت در حال تغییر هستند وکمال‌ گرایی هم‌ زمان با تغییرات جامعه افزایش می‌ یابد و جامعه متحول شده، حس هویت شخصی افراد را تحت تأثیر قرار می‌ دهد. و همراه با آن، تفاوت‌ هایی در شیوه تعامل افراد با یکدیگر و با جهان اطرافشان به وجود می‌ آورد و این‌ ها عواملی هستند که فرد احساس می کند کامل است و نیازی به رشد و پیشرفت ندارد.

تاثیر رسانه ها و شبکه های اجتماعی

در عصر حاضر تاثیر شبکه های اجتماعی و فضای مجازی و رسانه بر کسی پوشیده نیست، بیشتر افراد در شبکه های مجازی به دنبال حس تکامل می گردند اما حسی که در دنیای مجازی شکل می گیرد به اندازه ی دیگر کنش های آن فضا مجازی و غیرواقعی است. وقتی عکسی می گذاریم و زیر آن افسوس می خوریم بر سقوط بشریت، پیش وجدان خود احساس رضایت می کنیم و آن حس شادی از تکامل در ما شکل می گیرد زیرا افراد زیادی عکس را دیده و بر انسانیت ما درود می فرستند یعنی چیزی که در دنیای واقعی به سختی به دست می آید در فضای مجازی به سهولت قابل دست یابی است با یک عکس و چند آه و افسوس.

در آنجا با گذاشتن چند عکس و تائید دیگران، در نفس خود احساس رضایت می کنند و دیگر از فضای واقعی فاصله می گیرند فضایی که در آن شکست خورده و تهی هستند. آیا وقتی دور و اطراف ما پر از کودکان گرسنه و مردم فقیر هست لازم به نظر می رسد که عکس کودکان گواتمالا را گذاشته آه و فغان سر دهیم. این کنش، چیزی جز حس توهم به انسان منتقل نمی کند کسی که در دنیای واقعی ناتوان است دلخوش به چنین توهمی می شود، شاید روزی تمام عواطف و احساسات ما چیزی جز مشتی خیال و توهم مجازی نباشد مثل توهم انسان کامل بودن که توده ها آن را فضای مجازی می جویند.

چکیده
یکی از ویژگی های اساسی انسان ها این است که به طور غریزی و ذاتی به دنبال تکامل هستند، با این حال برخی از افراد فقط توهم کامل بودن را دارند و وقتی به زندگی آنها توجه می کنیم هرگز به اندازه کافی کامل نیستند و شواهد کمی مبنی بر کمال آن ها وجود دارد. این امر می تواند دلایل زیادی داشته باشد که ما در این مقاله به تعدادی از آن ها اشاره نمودیم که امیدواریم مورد استفاده تان قرار گرفته باشند. از اینکه در این مقاله نیز با ما همراه بودید از شما سپاسگزاریم.