علت دروغ گویی در کودکان ، دروغگویی در کودکان به چه علت رخ میدهد؟ چگونه میتوان از دروغگویی کودکان جلوگیری کرد؟ بسیاری از والدین در تلاشاند با استفاده از روشهای تربیتی از دروغگویی کودکشان جلوگیری کنند.
دروغ چیست؟
دروغ بیان سخن و مطلبی است که مطابق با واقع وحقیقت نیست.
معمولا کسی که دروغ می گوید آگاهانه به تعریف حقیقت می پردازد و امری را تایید می کند که وجود خارجی ندارد.
البته این امر همیشه برای کودکان صادق نیست.
چرا که بسیاری از کودکان خردسال و آن هایی که در مرز سن تشخیص هستند، گاهی بین تخیل و واقعیت فرقی نمی گذارند و سخنی می گویند که به نظر ما دروغ است.
کودکانی که آگاهانه دروغ می گویند، معمولا با زمینه سازی ها و تدابیری از پیش تعیین شده این کار را انجام می دهند.
در این دروغ گویی ها، نقشه کشی و حساب مطرح است و کودک آن را به خاطر وصول به هدف و مقصد مورد استفاده قرار می دهد.
علل پیدایش دروغگویی در کودکان
علت دروغ گویی در کودکان
١. دروغ یک نوع انحراف از سلامت روانی است. بدینترتیب وقتی والدین به صورت منطقی به نیازهای کودک پاسخ ندهند، کودک دروغگو میشود.
٢. ضعف شخصیت و مورد تحقیر واقع شدن کودک به وسیله والدین و اطرافیانش منجر به دروغگو شدن او میشود.
٣. وقتی از سوی والدین و اطرافیان به کودک توجه جدی نشود برای جلب توجه دیگران و والدین دروغ میگوید.
۴. داشتن والدین یا اطرافیان دروغگو، بدینترتیب کودک از بزرگترها تقلید میکند.
۵. به شدت توسط والدین و اطرافیانشان سرکوب و تنبیه میشوند.
۶. والدین و اطرافیانشان از آنها انتظارات بیش از حد دارند، لذا کودک به خاطر ترس از انتقاد دروغ میگوید.
٧. از سوی والدین و اطرافیانش شخصیت وی مورد تهاجم قرار میگیرد، لذا برای دفاع از خود دروغ میگوید.
٨. بیتوجهی والدین دربرخورد با کودکان، بهعنوان مثال والدین گاهی به شوخی دروغ میگویند.
در چه صورت دروغگویی کودکان نگران کننده است؟
اگر کودک بعد از سنین پنج تا شش سالگی همچنان به دروغگویی خود ادامه دهد، می تواند جای نگرانی داشته باشد. والدین باید با بررسی علل توسل او به این امر، سعی در رفع کمبودهایی نمایند که در حقیقت عامل پناه جستن او به دروغگویی است. اما معمولاً کودکان در حدود شش تا هفت سالگی، از میزان دروغ های خود می کاهند. آنها در می یابند که دیگر دلیلی برای دروغ گفتن وجود ندارد و فقط در موارد نادر به چنین کاری متوسل می شوند.
پدر و مادر باید الگوی مناسبی برای فرزندشان باشند
هنگامی که والدین به یکدیگر دروغ می گویند، در واقع به کودک می آموزند که تو نیز می توانی این کار را بکنی. شنیدن دروغ های افراد بزرگسال به هنگام صحبت با تلفن نیز همین اثر را روی کودک دارد. به یاد داشته باشید که کودکان در چند سال نخست پس از تولد، تمایل شدیدی به الگوبرداری از پدر و مادر و سایر اعضای خانواده خود دارند. ممکن است علت دروغگویی فرزندتان، رفتار خشن و عصبی شما به هنگام بروز اتفاقاتی مانند شکستن گلدان و نظیر آن باشد. در چنین مواقعی به جای تنبیه و دعوا کردن او، می توانید بگویید: «خیلی حیف شد که مثلاً اون گلدون شکست. من اونو خیلی دوست داشتم. اما به هر حال تو که تقصیر نداشتی، اتفاقی افتاد و شکست.» به این ترتیب کودک دیگر دلیلی برای ترس و در پی آن، دروغ گفتن نمی بیند.
برای درمان دروغگویی باید علل آن به خوبی شناخته شود
شناخت علل
باید بدانیم که چرا کودک دروغ می گوید و چه انگیزه ها و موجباتی او را به دروغ وا داشته است!
نشان دادن ارزش راست گفتن
دادن آگاهی
اجازه بیان احساسات
ایجاد محیط سالم
رعایت انصاف
عفو و بخشش
محدود کردن توقعات
ایمن کردن از مجازات
پند و اندرز
محبت کردن
هشدار به کودک
درمان دروغگویی کودکان
علت دروغ گویی در کودکان
۱٫ ارزش راستگویی را به کودک آموزش دهید
۲٫ به کودک خود آگاهی دهید
۳٫ در ابراز احساسات به کودک کمک کنید
۴٫ انعطاف پذیری در مقابل دروغگویی کودکان
۵٫ توقعات خود را پایین بیاورید
۶٫ به کودک خود محبت کنید
دروغگویی در نوجوانان
نوجوانی یکی از حساسترین مراحل زندگی است. در این سن اختیار و توانایی فرد بیش از دوران کودکی است و والدین نمیتوانند مانند گذشته بر رفتارهای فرزند خود نظارت کنند. در این دوره نوجوانان علاقه بسیار زیادی به روابط اجتماعی و زندگی بیرون از خانه نشان میدهند و بیشتر دروغهایشان در این زمینه است. مثلا در مورد دیر رسیدن به خانه، دوستها و چگونگی خرج کردن پول تو جیبی شان دروغهای بسیاری میگویند.
نکات مهم در برخورد با دروغگویی نوجوانان
علت دروغ گویی در کودکان
برای رفع دروغگوییهای نوجوان لازم است که به حریم خصوصی شان احترام بگذارید و به آنها اجازه دهید که در بحثها شرکت کرده و نظرات خود را بیان کنند.
اگر همواره نوجوان خود را کنترل کنید و به او مشکوک باشید، او نیز برای مقابله با شما دروغ میگوید.
اگر دروغ میگوید به او نشان دهید که متوجه دروغ او شده اید و ناراحت هستید اما او را تنبیه نکنید.
نوجوانان از دستوردادنهای والدین خوششان نمیآید و در مقابل دستور مقاومت میکنند.
در صورت امکان آزادیهای مجازی به او بدهید تا متوجه شود که شما او را دوست دارید و برای استقلال او احترام قائل هستید. مثلا اگر میخواهد به یک جشن تولد معقولانه برود مخالفت نکنید.
این را بدانید که هرچه قدر هم شرایط تربیتی والدین صحیح باشد بازهم نوجوانان در یک دوره کوتاه با والدین به مشکل میخورند.
جون اختلاف نسل ها این را به وجود میاورد.
از مشکلات فرار نکنید و با حفظ خونسردی سعی در حل چالشها داشته باشید.