راز ثروت

زندگینامه ماهاتیر محمد

ماهاتیر بن محمد از ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۳ چهارمین نخست وزیر مالزی بود. ماهاتیر در الور ستار، کداح زاده شد و پزشک شد. برای مثال بسیاری او را به علت نقشش در مدرن‌سازی سریع مالزی و رشد رفاه در این کشور تحسین می‌کنند. دولت مالزی مدعی است که فقر در زمان ماهاتیر از ۵۰ درصد به ۶ درصد کاهش یافته‌است. با ما همراه باشید تا شما را با این شخصیت تاثیرگذار در مالزی آشنا کنیم.

دوره کودکی و نوجوانی ماهاتیر محمد

ماهاتیر بن محمد در سال ۱۹۲۵ در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. پدرش معلم و هندی تبار و مادرش اهل مالی بود. او در مدرسه، امور مربوط به کتابخانه را انجام میداد و کتابهای زیادی را نیز مطالعه می‌کرد که شالوده بینش عمومی و فرهنگی وی را تشکیل داد. ماهاتیر در زبان انگلیسی مهارت داشت و بارها جایزه دریافت نمود. علاقه مندی او به نوشتن در همین دوره بروز یافت و در نشریه مدرسه به عنوان نویسنده و سردبیر فعالیت داشت.

ماهاتیر در سال ۱۹۴۷ در دانشکده پزشکی به ادامه تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۵۲ فارغ التحصیل شد. پس از فارغ التحصیلی، ابتدا دستیار پزشک و سپس به عنوان مسئول امور درمانی در زادگاه خود، به خدمت دولت درآمد. در سال ۱۹۵۷ از آن مسئولیت کناره گرفت تا مطب خصوصی در منزل خود دایر کند. با دختری مسلمان به نام سیتی حصمه که او نیز پزشک بود، ازدواج کرد. آنها دارای دو دختر و سه پسر شدند و دو کودک را نیز به فرزندی پذیرفتند.

زندگی سیاسی ماهاتیر محمد

ماهاتیر از ۱۹ سالگی وارد فعالیتهای سیاسی و در ۲۰ سالگی وارد حزب آمنو شد. در سال ۱۹۶۳ نماینده مالزی در سازمان ملل متحد شد. در سال ۱۹۶۴ به نمایندگی پارلمان انتخاب شد. یک سال بعد به عضویت کادر مرکزی حزب آمنو درآمد، در اواخر دهۀ ۱۹۶۰ کتابی را با عنوان معضل مالیی منتشر کرد که ضمن انتقاد از ستم استعمارگران، به انتقاد از بی توجهی اهالی مالی به سرنوشت خویش پرداخت. کتاب او توقیف شد، هرچند که بر احساسات ملی گرایی و قوم گرایی جوانان حزب آمنو تأثیر گذاشت. عبدالرحمن، نخست وزیر وقت بر ماهاتیر تاخت که مردم بومی را مورد غفلت همسو با تندروها قرار داده است. به همین علت از حزب اخراج شد، اما شهرت بیشتری کسب کرد.

عبدالرحمن به دنبال پیامدهای آشوب قومی سال ۱۹۶۹، از سمت خود استعفا داد. ماهاتیر در ۱۹۶۸ به عنوان اولین رئیس شورای آموزش عالی منصوب شد. چهار سال بعد عضو شورای مشورتی آموزش عالی و عضو شورای دانشگاه مالیا و در سال ۱۹۷۴ رئیس شورای دانشگاه ملی مالزی شد. در ۱۹۷۳ به عنوان سناتور منصوب شد. سپس ریاست سازمان توسعه، کشاورزی و صنعتی بومیان را بر عهده گرفت.

در ۱۹۷۴ سمت سناتوری را برای شرکت در مبارزه انتخاباتی رها کرد و پیروزی بزرگی در انتخابات به دست آورد. تون عبدالرزاق دومین نخست وزیر مالزی از ماهاتیر دعوت کرد که بار دیگر به حزب بپیوندد. او در کابینه تون عبدالرزاق، سمت وزیر آموزش و پرورش را به عهده گرفت. در سال ۱۹۷۶ علاوه بر وزارت آموزش و پرورش، معاون نخست وزیر شد. در ۱۹۷۸ علاوه بر معاونت، به وزارت تجارت و صنعت منصوب گردید. در انتخابات درون حزبی ۱۹۷۵ به سمت یکی از سه معاون حزب آمنو انتخاب گردید. سه سال بعد قائم مقام حزب شد و در سال ۱۹۸۱ به ریاست حزب رسید.

سه گام ماهاتیر محمد در صنعتی کردن مالزی

در گام نخست نقشه آینده مالزی را ترسیم کرد و اولویت ها، اهداف و نتایجی را که این کشور باید در طی ده و سپس بیست سال بعد و در نهایت تا سال ۲۰۲۰ به آنها دست یابد، مشخص کرد. در دومین گام تصمیم گرفت آموزش همگانی و پژوهش علمی را در رأس برنامه ها قرار دهد، به نحوی که بیشترین میزان بودجه و اعتبار را برای آموزش همگانی و کسب مهارت های فنی، ریشه کنی بی سوادی و از همه مهم تر تحقیقات علمی اختصاص داد. ماهاتیر در همان سال ها هزاران نفر از دانشجویان را با پرداخت بورسیه به بهترین دانشگاه های جهان اعزام کرد.

در سومین گام راهبرد و برنامه های خود را به صورت شفاف و صادقانه با مردم کشورش در میان گذاشت؛ آنان را با نظام مالیاتی جدید که مسیر کشور را به سوی انقلاب اقتصادی هموار می کرد آشنا ساخت و از همه مهم تر، از مردم یاری طلبید. مردم نیز چون او را صادق دیدند، باورش کردند و همراه و رهرو او شدند؛ بنابراین در اولین سال اقدام به کاشت یک میلیون اصله درخت روغنی کردند که همین امر طی تنها دو سال مالزی را به عنوان بزرگ ترین و اولین کشور تولیدکننده و صادرکننده روغن درختی به دنیا معرفی کرد.

اقدامات ماهاتیر محمد برای مالزی

ماهاتیر تصمیم گرفت صنعت جهانگردی مالزی را طی ۱۰ سال از درآمد ۹۰۰ میلیون دلاری سال ۱۹۸۱ به درآمد ۲۰ میلیارد دلاری برساند. این در حالی است که طبق آخرین آمار درآمد مالزی از صنعت جهانگردی ۳۴ میلیارد دلار است. او برای رسیدن به این هدف، پادگان های نظامی ژاپنی ها را که از سال های جنگ جهانی دوم در کشور مالزی باقی مانده بودند به مناطق جهانگردی شامل انواع مکان های تفریحی، ورزشی و فرهنگی تبدیل کرد تا مالزی مرکزی جهانی برای برگزاری مسابقات بین المللی اتومبیلرانی، اسب سواری و بازی های آبی شود. او همچنین کوالالامپور را مقر اصلی کنفدراسیون فوتبال آسیا قرار داد.

مالزی در سال ۱۹۹۶ با رشدی معادل ۴۶ درصد نسبت به سال های قبل از آن در زمینه صنعت برق و الکترونیک، خود را به عنوان یکی از صادرکنندگان لوازم برقی و الکترونیکی به دنیا معرفی کرد. ماهاتیر محمد با وضع قوانین شفاف و ضوابط مشخص درهای اقتصاد کشور را به روی سرمایه گذاران خارجی گشود و با تأسیس شرکت عظیم پتروناس در برج های دوقلوی کوالالامپور، بازار اوراق بهاداری را پایه ریزی کرد که حجم معاملات روزانه اش به یک میلیون دلار می رسد.

تاسیس بزرگ ترین دانشگاه اسلامی دنیا گامی دیگر در راه جذب نخبگان علمی داخلی و خارجی از تمام نقاط دنیا به ویژه کشورهای اسلامی بود. وی توانست با تاسیس پایتخت اداری جدید به نام پوتراجایا با دو میلیون نفر جمعیت در کنار پایتخت تجاری (کوالالامپور) هم از نظر سیاحتی و هم تقسیم کار گامی به جلو بردارد و با تاسیس دو فرودگاه جدید و ده ها جاده و بزرگراه ایمن، رفت و آمد جهانگردان و سرمایه گذارانی را که از کشورهای چین و هند و حاشیه خلیج فارس و باقی نقاط دنیا به آن کشور سفر می کردند، تسهیل کند.

صحبت های ماهاتیر محمد در مورد ایران

ماهاتیر محمد این شخصیت بزرگ در مورد ایران این چنین می گوید:

اختلاف و درگیری بین ایران و کشورهای غربی ماحصلی ندارد

معمار مالزی مدرن در رابطه با جایگاه ایران پیش و پس از انعقاد توافقنامه هسته‌ای اظهار کرد: اکنون که ایران با تحریم‌ها روبه‌رو نیست می‌تواند پتانسیل‌های خود را شکوفاتر کند. ایران منابع بسیار غنی دارد و از طرف دیگر در این کشور دانشمندان مستعد و افراد باهوش زیادی زندگی می‌کنند. ایران باید از این منابع و دارایی‌ها استفاده کند تا بتواند این کشور را به یک کشور بزرگ و با عظمت تبدیل کند.

او همچنین تاثیر انتخابات ریاست جمهوری و توافق اتمی را در منطقه و جهان مثبت ارزیابی کرده و گفت: به نظر من این امر تغییر شگرفی در شرایط این منطقه از جهان ایجاد کرده است. اختلاف و درگیری بین ایران و کشورهای غربی ماحصلی ندارد و ما از تحریم‌های غرب علیه ایران به دلیل برنامه‌های هسته‌ای نتیجه خوبی ندیدیم. اکنون که موضوع برنامه هسته‌ای ایران دیگر موضوع مورد بحث نیست، فکر می‌کنم که ایران چیزی از دست نداده است و در عوض درهایش به روی دیگر کشورها باز شده و می‌تواند پتانسیل‌های خود را برای توسعه اقتصادی به کار بگیرد. من فکر می‌کنم که این امر به کاهش تنش‌ها در منطقه کمک کرده و از بروز درگیری‌های غیرضروری جلوگیری می‌کند.

تحریم‌ها مانع از پیشرفت ایران می‌شد و این به ضرر ایران بود

وی همچنین درخصوص برد-برد بودن توافق هسته‌ای اظهار کرد: من فکر می‌کنم که در این توافق هر دو طرف برنده بوده‌اند. برای ایران این فرصت پیش آمده است تا پتانسیل‌های خود را شکوفا کند. تحریم‌ها مانع از پیشرفت ایران می‌شد و این به ضرر ایران بود. فکر می‌کنم چیزی که طرف مقابل به دست آورده چندان زیاد نیست بجز اینکه آنها دیگر نیازی نیست بودجه‌های هنگفت و نیروی زیاد را برای فشار بر ایران مورد استفاده قرار دهند.

ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نبود

ماهاتیر با تکذیب ادعای غربی‌ها مبنی بر تلاش ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای گفت: فکر نمی‌کنم که ایران با توسعه تکنولوژی هسته‌ای به دنبال ساخت تسلیحات هسته‌ای بوده باشد. اگر شما به فکر ساخت تسلیحات هسته‌ای باشید باید به فکر جنگ هسته‌ای نیز باشید و جنگ‌های هسته‌ای می‌توانند کل دنیا از جمله ایران را ویران کنند، بنابراین بهتر است که از دانش هسته‌ای برای مقاصد صلح آمیز استفاده شود.

ماهاتیر در نکوهش دستیابی به تسلیحات هسته‌ای تصریح کرد: هر کشوری که به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای باشد چیزی به دست نخواهد آورد زیرا اگر این کشورها بخواهند از تسلیحات هسته‌ای استفاده کنند آنگاه کشورهای دیگری که مخالف آنها هستند می‌توانند به تسلیحات قدرتمندتری دست پیدا کنند. من فکر نمی‌کنم که داشتن تسلیحات هسته‌ای به هیچ دردی بخورد. تسلیحات هسته‌ای حتی نمی‌توانند از کشورها مخافظت کنند و داشتن آنها حتی می‌تواند باعث ترغیب دیگر کشورها به دشمنی شوند. برخی از کشورها تسلیحات هسته‌ای دارند اما تسلیحاتی که نمی‌توانند از آنها استفاده کنند. این سیاست‌مدار کهنه‌کار در خصوص تسلیحات هسته‌ای اسرائیل هم گفت: اسرائیل توسط آمریکا و دیگر کشورهای قدرتمند حمایت می‌شود و دیگر کشورها نمی‌توانند کار زیادی در این خصوص کاری انجام دهند.

سخنان ماهاتیر محمد خطاب به مردم ایران

من معتقد هستم که ایران برای اطمینان از استقلال خود هر حقی دارد. ایران مردمانی خوب با دانش و مهارت‌های بالا دارد و این امر پایه‌ای برای توسعه ایران است. شرایط باید برای ایرانیان فراهم شود تا در تجارت، صنایع و تولید برتری خود را نشان دهند.ایران باید همیشه تلاش کند تا کمتر به خارج وابسته باشد تا اینکه بتواند از درون رشد کند و من فکر می‌کنم که شانس برای تحقق این امر البته به دور از بحران‌های سیاسی وجود دارد. اگر بحران سیاسی وجود داشته باشد توسعه کشور برای هر دولتی سخت خواهد بود اما اگر ثبات اقتصادی، منظورم ثبات سیاسی است وجود داشته باشد آنگاه ایران می‌تواند بر بحران‌های کنونی فائق آید و رشد کند.

کتاب‌شناسی ماهاتیر محمد

از ماهاتیر بن محمد یک کتاب در ایران منتشر شده‌است. اسلام، دانش و مسائل بین‌المللی، مجموعه سخنرانی ماهاتیر بن محمد؛ مترجم محمدرضا رضایی‌پور، نشر رسا، ۱۳۸۸ یکی از کتاب‌های مشهور وی با عنوان «زندگینامه یک پزشک در خانه» سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۰) منتشر شد و ماهاتیر بن محمد برای نوشتن آن هشت سال از عمر خود را صرف کرده‌است.

درس های از ماهاتیر محمد

درس هاس که از ماهاتیر محمد میتوان آموخت عبارتند از:

۱- کار سیستماتیک و نظم و انضباط سخت‌‌گیرانه

ماهاتیر محمد می‌نویسد، “پدرم محمد بن اسکندر، شخصیتی عجیب بویژه در موضوعات مرتبط با آموزش داشت. او به من آموخت که احترامی خاص برای یادگیری و دانش قائل باشم.” پدرم تابع نظم و انضباط بود و به همین دلیل چندان مورد علاقه دانش‌آموزانش نبود. شاید این رفتار پدرم به واسطه‌ی مجوز سلطان مالزی بود که طبق آن پدرم می‌توانست دانش‌آموزان خود را بابت درس نخواندنشان تنبیه کند و فرقی نمی‌کرد که این دانش‌آموزان از خانواده‌ی دربار و سلطنتی باشند یا انسانهای عادی و مردم کوچه و بازار، پدرم با کسی تعارف نداشت و طبق اصول و سیستم خود عمل می‌کرد.”

ماهاتیرمحمد تحت قوانین سخت‌گیرانه پدر خود، آداب انضباط و تفکر سیتماتیک را آموخت. او یقین داشت که انضباط اقتصادی، اولین قدم در خلق حماسه در عرصه‌های اقتصادی سروسامان دادن به فضای کسب وکار است. انضباط در بازار، شبکه‌های توزیع، حامل‌های انرژی، زنجیره تأمین، ترانزیت، واردات‌ و صادرات، ظرفیت‌های تجاری، روان‌سازی تجارت قانونی و مبارزه با فساد مالی و اداری از جمله اقدامات سازنده ماهاتیرمحمد بود که او را شایسته ی لقب پدر مالزی مدرن کرد.

دیدگاه‌های ماهاتیرمحمد توانست مالزی سنتی و مردمان بعضاً بدوی آن را به یک واحد صنعتی در سطح جهان تبدیل کند. ماهاتیر نهال فسادی را که در اقتصاد سنتی مالزی تبدیل به جنگلی انبوه شده بود ریشه‌کن و آن را با اقتصادی رقابتی، سالم و نظام‌مند و مولد جایگزینی کرد. سیاستهای اقتصادی مدون و منضبط او اقتصاد وابسته به زارعت و صادارت قلع مالزی را به اقتصادی صنعتی و مالزی را به قطب گردشگری جهان اسلام تبدیل کرد به گونه‌ای که میانگین درآمد سرانه مالایی‌ها امروز از مرز ۸ هزار دلار عبور کرده است.

۲- تبدیل تهدید به فرصت

مالزی دارای تنوع جمعیتی بسیار بالایی است، به‌گونه‌ای که نیمی از آن را مسلمانان و نیم دیگر را جمعیت چینی‌تبار و هندی‌تبار پیرو مذهب بودا و هندو تشکیل می‌دهند. جالب آنکه تفاوتهای بسیار بالای فرهنگی در این کشور نه تنها مانع رشد آن نشده، بلکه عاملی برای توسعه همه‌جانبه این کشور به ویژه در بخش‌ گردشگری شده است. پیروان مذاهب گوناگون به برکت مدیریت۲۰‌ساله ماهاتیرمحمد زندگی مسالمت‌آمیزی با یکدیگر داشته و حتی اماکن عبادتی خود را دیوار به ‌دیوار هم ساخته‌اند که خود جاذبه‌ای توریستی از همزیستی ادیان به شمار می‌رود.

شعار ملی این کشور این است که نیرومندی در یکپارچگی است. مالزی توانسته به کمک سیاستهای مشوق خود ظرف مدت کوتاهی تعداد گردشگران خارجی را با شعار “واقعاً آسیایی” چندین برابر کند. این شعار بیانگر وجود و همزیستی کلیه نمادها و مظاهر فرهنگ شرقی و آسیایی درکشور مالزی است. جالب آنکه هجوم میلیونی گردشگران از فرهنگ‌های مختلف به این کشور هیچ‌گونه خللی در آداب و سنن اسلامی و سنتی این کشور وارد نکرده است و بلکه موجب تقویت ارزشهای فرهنگی و به‌ رخ‌کشیدن آن به جهانیان شده است.

۳- اهمیت آموزش و مهارت‌آموزی

ماهاتیرمحمد در خاطرات خود می‌نویسد،” چشم‌اندازم برای مالزی و سیاستهای من در راستای منافع و مصالح آحاد جامعه بود نه حلقه یاران سیاسی‌ام و یا نورچشمی‌ها و اعضای خانواده‌ام. من هرگز پول سیاهی از سرمایه ملی و شخصی را در اختیار فرزندان خود نگذاشتم، و تمام آنچه به آنها عطا کردم، امکان آموزش و مهارت‌آموزی و فرصت رشد و دانش‌اندوزی بود. آنها نیز هرگز چیزی از من طلب نکردند. ما هرگز در خصوص مسائل سیاسی و یا تجاری با هم بحث نمی‌کردیم و آنها سرشان به کار خود گرم بود. یک نکته در خانواده ما به قانون تبدیل شده بود: من سرم به کشورداری گرم است و مشکلات آنها به خودشان مربوط است و خود باید راه چاره‌ای برای مسائلشان بیابند.”

هر چند سیاستهای ماهاتیرمحمد در تایید و حمایت از نهاد خانواده بود، اما همانگونه که خود نیز بارها به آن اشاره می‌کند، وی پس از به وپژه عهده‌دار شدن پست نخست‌وزیری، تمام هم و غم خود را معطوف مسائل کشور کرد و کوشید تا مشکلات خانوادگی سد راه حل مشکلات خانواده بزرگ‌تر (ملت) نباشد. ماهاتیرمحمد همواره مسلمانان را به آموزش توسعه‌یافته توصیه می‌کرد. این جراح زیردست مالزیایی توانست غده‌های فساد مالزی را یکی پس از دیگری ریشه کن و در گام نخست با شم آینده‌اندیش خود، نقشه راه آینده مالزی را ترسیم کند و چشم‌انداز کوتاه‌مدت و بلندمدت این کشور را معین نماید.

آموزش همگانی و پژوهشهای علمی در سرلوحه برنامه‌ها و اهداف ماهاتیر محمد به گونه‌ای که بودجه‌ آموزش و کسب مهارتهای مورد نیاز و ریشه‌کن کردن بی‌سوادی یکی از بزرگ‌ترین ارقام را به خود اختصاص می‌داد. وی ‌به علاوه هزاران نفر از نخبگان را برای تکمیل مهارتهای دانش خود رهسپار بهترین دانشگاههای جهان با بودجه عمومی کرد. به‌علاوه وی بزرگ‌ترین دانشگاه اسلامی را تأسیس ‌کرد که مرکزی برای نخبه‌پروری و جذب دانشمندان از سراسر جهان است.

۴- یک دست صدا ندارد

ماهاتیرمحمد برای اجرای برنامه‌های بلندپروازانه خود نیازمند یاری مالزیایی‌ها بود. او به خرد‌جمعی احترام می‌گذاشت و می‌دانست که پیاده‌سازی اهداف والای او، جز با کمک و دستان توانمند مردم امکان‌پذیر نیست. او سیاستی شفاف با مردم داشت و کوشید تا استراتژی‌های خود را به زبان مردم با آنها در میان بگذارد آنها را با نقشه راه توسعه مالزی آشنا سازد. به همین ترتیب توانست جراحی اقتصاد گسترده‌ای را در نظام مالیاتی این کشور انجام دهد و مردم را در جریان این اقدام بگذارد و از آنها یاری بطلبد. بسیاری از سیاستهای موفق ماهاتیرمحمد در نتیجه همراهی مردم بود. به‌گونه‌ای‌که مالایی‌ها او را انسانی صادق یافتند و با ایشان همراه شدند.

مالایی‌ها در نتیجه همنوایی خود با سیاستهای توسعه‌ای ماهاتیرمحمد در یک سال، میلیونها نهال درخت روغنی پالم کاشتند و با به بار نشستن این درختان، مالزی امروز، تبدیل به قطب تولید روغن گیاهی در جهان شده است که مصارف فراوان و خانگی دارد. او به کمک ملت خود توانست برنامه بلندپروازانه مالزی بیست بیست یا همان چشم‌انداز ۲۰۲۰ مالزی را محقق کند و حتی از اهداف آن پیش افتد. به طور مثال وی با تحکیم زیر ساختهای گردشگری و اقدامات ابتکاری نظیر تبدیل به احسن پادگانهای برجای‌مانده از نظامیان ژاپنی در طول جنگ ‌جهانی ‌دوم به مراکز گردشگری توانست اقبال عمومی را به خود جلب و با برگزاری رویدادهای جهانی و ورزشی در اینگونه مراکز، اعتماد جهانی را کسب کند.

۵- احترام و بردباری

“مادرم علاوه برآنکه میانه‌روی و تعادل را به من آموخت، ارزشهایی نظیر صبر و احترام را نیز برایم به میراث گذاشت. پس از آنکه عهده‌دار پست نخست‌وزیری شدم تلاش کردم تا صبر و بردباری پیشه کنم و بابت کم‌کاری‌ها و اشتباهات سهوی کارکنان تحت امرم برآشفته نشوم و آنها را از کار بی‌کار نکنم در عوض با بدست آوردن وفاداری‌شان، به آنها می‌فهماندم که چه انتظاراتی از ایشان دارم. اینگونه آنها می‌توانستند عملکرد خود را به سطحی بهینه و رضایت‌بخش ارتقاء‌ دهند. رفتار من با کارکنان به گونه‌ای بود که بسیاری از آنها پس از چند دهه خدمت‌گذاری هم‌چنان همراهیم می‌کنند. عمیقاً اعتقاد دارم که رفتار شایسته با کارکنان شایسته و دریافت کارکردی شایسته از آنان از جمله مسئولیت‌های خطیر مدیران است.

امکان اشتباه همواره وجود دارد و نمی‌توان با پاک کردن صورت مسأله و حذف کارکنان به دلیل اشتباهاتشان و جایگزینی ایشان با نیروهای جدید مطمئن بود که دیگر اشتباهی صورت نخواهد گرفت، بلکه مهم شیوه برخورد یادگیرانه با اشتباهات و مدیریت آن‌ها است. من به شدت اعتقاد دارم که گل بی‌خار خداست. هر چقدر که من از دست کارکنانم آزرده خاطر شده‌ام، آنها نیز از من دلگیر شده‌اند. هرآنچه از خانواده ‌ام آموختم، در هنگام تصدیم بر نخست‌وزیری کارآمد بود.” ماهاتیرمحمد سیاستمدار و اقتصاددانی مبادی آداب بود که تأکید بسیاری بر سجایای اخلاقی داشت. او از جمله مدیرانی بود که ضمن پایبندی به اصول ارتباطی با پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک با دیگران رفتار می‌کرد.

ماهاتیرمحمد در قامت یک مدیر و یا رهبر یک جامعه، علاوه برآنکه علاقه‌ای وافر به سنن و فرهنگ جامعه مالزی به غریبی‌ها داشت، می‌کوشید تا مانند یک مدیر توانمند به ارزش‌های سازمان خود احترام بگذارد و از این طریق اعتماد جامعه (کارکنان سازمان) را جلب کند. امروزه تنوع قومی و فرهنگی عاملی قابل توجه در سازمانها است. ماهاتیرمحمد نیز به مدت بیش از ۲۰ سال مسئولیت جامعه‌ای چندفرهنگی را برعهده داشت و کوشید تا با ایجاد جو تعامل و گفتمان، این تنوع را مدیریت و به هم‌افزایی دست یابد. ماهاتیرمحمد بر اصل دموکراسی (سازمانی) پافشاری داشت و دیگران را در فرآیندهای سازمانی خود (مالزی) سهیم می‌کرد.

زندگی شخصی ماهاتیر محمد

ماهاتیر بن محمد (در ایران بیشتر به نام مهاتیر بن محمد شناخته می‌شود) یکی از ۹ فرزند یک مهاجر دو رگه هندی – مالزیایی و یک مادر مالایایی است. او متولد و بزرگ شده شهر الور ستار در ایالت کداح است و بعدها پزشک شد و به مدت ۵ سال در زادگاه خود به مداوای بیماران پرداخت. همسرش همکلاسی‌اش در دانشگاه پزشکی بود. او ۳ پسر دارد که در تجارت و سیاست در مالزی فعالیت دارند و یکی از دو دخترش، نویسنده و فعال در زمینه بیماری ایدز است.

چکیده
مهاتیر بن محمد (زاده ۱۰ ژوئیه ۱۹۲۵) سیاستمدار مالزیایی است که چهارمین و هفتمین نخست‌وزیر مالزی است. او نماینده پارلمان مالزی از حوزه لنکاوی در کداح است. او پیشتر از سال ۱۹۸۱ تا سال ۲۰۰۳ به عنوان چهارمین نخست‌وزیر مالزی فعالیت کرد که طولانی‌ترین دورهٔ تصدی این مقام است. فعالیت سیاسی ماهاتیر از بیش از ۷۰ سال پیش که او در سال ۱۹۴۶ به سازمان ملی متحد مالایی‌ها (UMNO) پیوست شروع شد و او در سال ۲۰۱۶ حزب خود را با نام حزب بومی متحد مالزی تأسیس کرد. وی از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۳ به عنوان چهارمین نخست‌وزیر مالزی فعالیت کرد که توانست با اندیشه‌ای منسجم و مبتنی بر آزادی‌های اقتصادی، به شخصیتی ماندگار در تاریخ مالزی تبدیل شود. مهاتیر بن محمد بار دیگر در سال ۲۰۱۸ به عنوان هفتمین نخست‌وزیر مالزی انتخاب شد. امیدواریم از این مقاله نیز بهره کافی را برده باشید.