زندگینامه اندرو کارنگی
اندرو کارنگی یک مهاجر فقیر اسکاتلندی بود، که در طول انقلاب صنعتی، به یکی از کارآفرینان موفق آمریکا تبدیل شد. کارنِگی، بعد از تاسیس شرکت فولاد کارنگی، جزو ثروتمندان آمریکا شد. او ثروت خود را وقف فعالیت‌های بشردوستانه ازجمله تأسیس مؤسسات علمی، آموزشی و فرهنگی کرد. بسیاری از مؤسساتی که کارنِگی آنها را تأسیس کرد، هنوز هم درحال فعالیت و خدمت به افراد هستند. از این بین می‌توان به دانشگاه کارنگی-ملون که در اوایل دهه‌ی ۱۹۰۰ تأسیس شد، اشاره کرد. در این مقاله با زندگینامه اندرو کارنگی، فلسفه و توصیه‌های او برای رسیدن به موفقیت و اقدامات خیرخواهانه او برای نیازمندان آشنا خواهیم شد با ما همراه باشید.
زندگینامه اندرو کارنگی ۱) تولد و تحصیل اندرو کارنگی
اندرو کارنگی در ۲۵ نوامبر سال ۱۸۳۵ در دانفرملاین در اسکاتلند متولد شد. مادرش مارگارت مریسون کارنگی و پدرش ویلیام کارنگی نام داشت. محل تولد او کلبه‌ای بود که به‌عنوان محل کار خانواده به‌عنوان بافندگی نیز استفاده می‌شد. خانه‌ی آنها تنها یک اتاق اصلی داشت که با یک خانواده‌ی بافنده‌ی دیگر به‌صورت شریکی در آن زندگی می‌کردند. این اتاق تکی به عنوان اتاق نشیمن، پذیرایی و خواب، بین این دو خانواده تقسیم شده بود. یک سال پس از تولد اندرو، پدرش در بافندگی پیشرفت خوبی داشت و خانواده‌ی آنها به خیابان ادگار نقل مکان کرد. اندرو تحصیلات ابتدایی‌اش را در مدرسه‌ی رایگان دانفرملاین گذراند. این مدرسه توسط خیّر مشهور آن سال‌های یعنی آدام رولاند ساخته شده بود.
عموی اندرو یعنی جورج لادر یکی از رهبران سیاسی قدرتمند اسکاتلند بود. او در سنین کودکی، اندرو را با کتاب‌های رابرت برنز و قهرمانان اسکاتلندی همچون رابرت د بروس، ویلیام والاس و راب روی آشنا کرد. پسر لادر نیز نامی مشابه پدرش داشت و دوست صمیمی اندرو بود. این دو، با یکدیگر بزرگ شدند و در سال‌های بعد به‌عنوان شرکای تجاری با هم همکاری کردند. سرانجام پس از شکست‌های متعدد در کار، خانواده‌ی کارنگی تصمیم گرفتند که به آمریکا مهاجرت کنند. آنها در سال ۱۸۴۸ به آلگینی پنسیلوانیا رفتند تا زندگی جدیدی را شروع کنند. این دومین سفر اندرو به خارج از اسکاتلند بود. اولی چند سال قبل، به مقصد ادینبورگ و برای دیدن ملکه ویکتوریا بود.
شهر آلگینی در دهه‌ی ۱۸۴۰ با رشد جمعیت شدید روبرو شد. در این مدت، جمعیت این شهر از ۱۰ هزار نفر به بیش از ۲۰ هزار نفر رسید. تولیدات صنعتی این شهر، خصوصا لباس‌های پشمی و کتانی، کیفیت و محبوبیت بالایی داشتند و عبارت Made in Allegheny در آن سال‌ها به شهرت بالایی رسیده بود. البته پدر اندرو باز هم در کسب‌وکار موفق نبود چرا که فروشندگان علاقه‌ای به محصولات او نداشته و خودش نیز توانایی فروش مستقیم کالاها را نداشت. سرانجام پدر و پسر همزمان شغلی در یک کارخانه‌ی تولید کتان که صاحبی اسکاتلندی داشت، پیدا کردند.
اندرو اولین فعالیت کاری خود را در سال ۱۸۴۸ و به‌عنوان مسئول تعویض ماسوره در دستگاه‌های شرکت Anchor Cotton Mills شروع کرد. او ۱۲ ساعت در روز و ۶ روز در هفته کار می‌کرد و اولین حقوقش، ۱.۲ دلار در هفته بود. با احتساب روند تورم، این حقوق برابر با ۳۷ دلار در سال ۲۰۱۷ بوده است. پس از مدتی، پدر اندرو کارخانه را ترک کرده و بار دیگر در کارگاه نساجی خود مشغول شد که البته توانایی تامین هزینه‌های خانواده را نداشت. از طرفی، جان هی که یک تولیدکننده‌ی اسکاتلندی ماسوره بود به پشتکار اندرو علاقه‌مند شده و پیشنهاد کار با حقوق ۲ دلار در هفته را به او داد (۵۷ دلار در سال ۲۰۱۷).
کارنگی در اتوبیوگرافی خود در مورد این دوران می‌نویسد: پس از مدتی، آقای جان هی به من پیشنهاد داد که در کارخانه‌ی تولید ماسوره کار کنم. من به‌عنوان حقوق ۲ دلار در هفته دریافت می‌کردم. کار در کارخانه دشواری‌های زیادی داشت و برای سن من مناسب نبود. من وظیفه‌ی کار کردن با یک موتور بخار و روشن کردن دیگ‌ها را در انبار کارخانه‌ی تولید ماسوره داشتم. به یاد می‌آورم که شب‌ها در فکر تنظیم کردن موتور بخار بودم و از هماهنگ نبودن آن برای کارگران، می‌ترسیدم.
زندگینامه اندرو کارنگی ۲) ورود اندرو کارنگی به صنعت پل‌سازی
اندرو کارنگی در سال ۱۸۶۴ سرمایه‌گذاری ۴۰ هزار دلاری در شرکت Oil Creek در ونانگو کانتی پنسیلوانیا انجام داد. پس از یک سال، این شرکت و چاه‌های نفت آن سودی حدود یک میلون دلار داشتند. در همان سال‌ها، تقاضا برای محصولات آهنی مانند زره کشتی‌های جنگی، توپ‌های جنگی و صدها محصول صنعتی دیگر به اوج خود رسیده بود. تمام این اتفاقات، منطقه‌ی پیتزبورگ را به مرکز تولیدات صنعتی در زمان جنگ داخی آمریکا تبدیل کرده بود. اولین مشتری محصولات کارنگی، کارفرمای قبلی خودش یعنی تامسون بود.
کارنگی پیش از جنگ نیز روی آهن و محصولات آن سرمایه‌گذاری کرده بود. پس از پایان جنگ، او شرکت پنسیلوانیا را ترک کرد تا شرکت‌های مستقل خود را در زمینه‌ی ساخت پل و تولیدات آهنی تاسیس کند. این شرکت‌ها Keystone Bridge Works و Union Ironworks نام داشتند. او تعدادی از سهام شرکت‌ها را به راهنماهای اصلی خود یعنی اسکات و تامسون اهدا کرد. لازم به ذکر است شرکت این دو نفر، مشتری اصلی محصولات کارنگی بود.
کارنگی علاوه بر توانایی بالا در تجارت و کسب‌وکار، دانش ادبی و همچنین جذابیت اجتماعی بالایی داشت. او به رویدادهای مختلف اجتماعی دعوت می‌شد و البته از این دیدارها برای بهبود اوضاع کسب‌وکار خود نیز استفاده می‌کرد. او اعتقاد داشت که باید از فرصت‌هایش، بیش از کسب درآمد برای کمک به دیگران استفاده کند. کارنگی در یکی از مقاله‌هایش به این نکته اشاره کرده که پس از رسیدن به یک مقدار مناسب از ثروت، دیگر باید تنها برای مردم کار کند و تمام تلاش خود را برای بهبود زندگی آنها به کار بگیرد.
زندگینامه اندرو کارنگی ۳) امپراطوری فولاد اندرو کارنگی
کارنگی در دوره‌ای از زندگی خود مدیر بزرگترین مجموعه‌های تولید آهن و فولاد در آمریکا بود. او در این مسیر نوآوری‌های متعددی را نیز به این صنعت ارائه کرد. یکی از مهم‌ترین اختراعات کارنگی در صنعت فولاد، استفاده از فرآیند بسمر در تولید فولاد بوده است. در این فرآیند، کربن موجود در آهن چدن، در فرآیندی سریع سوزانده می‌شود. توسعه‌ی این فرآیند باعث کاهش شدید قیمت فولاد شد. فولاد بسمر به‌سرعت خود را به بازار تحمیل کرده و به مقدار زیاد در صنعت ریلی استفاده شد. البته این نوع از فولاد برای استفاده در پل‌ها و ساختمان‌ها مناسب نبود.
تولید فولاد به روش بسمر، کارنگی را در مرکز توجه این صنعت قرار داد. اقدام مهم بعدی کارنگی در صنعت فولاد، ادغام عرضه‌کنندگان مواد خام صنعتی با شرکت تولیدی خودش بود. شرکت فولاد کارنگی در پایان دهه‌ی ۱۸۸۰ بزرگترین تولیدکننده‌ی آهن چدن، فولاد ریلی و کُک در جهان بود. آنها توانایی تولید ۲ هزار تن آهن چدن در روز را داشتند. کارنگی در ادامه‌ی فرآیندهای ادغام، در سال ۱۸۸۳ شرکت رقیب یعنی Homstead را خریداری کرده و در سال ۱۸۹۲ تمامی این شرکت‌ها را تحت نام Carnegie Steel Company متحد کرد.
در سال ۱۸۸۹ تولیدات فولاد در آمریکا به قدری افزایش یافت که بریتانیا را پشت سر گذاشت. کارنگی تاثیر مستقیمی روی این رشد داشت چرا که تعدادی از بزرگترین شرکت‌های این صنعت تحت مدیریت او بودند. حتی شرکت فولادسازی رئیس قبلی او یعنی تامسون نیز در آن سال‌ها به امپراطوری کارنگی ملحق شده بود. کارنگی در سال ۱۹۰۱ و در سن ۶۱ سالگی تصمیم به بازنشستگی گرفت. او در سال‌های پایانی، شرکت‌های خود را به شرکت‌های سهامی تبدیل کرد. جان پیرپونت مورگان که امروزه بیشتر با نام جی. پی مورگان شناخته می‌شود، یکی از بزرگترین فعالان بانکی آن سال‌های آمریکا بود. او بازدهی بالای عملکرد کارنگی در مدیریت صنعت فولاد را مشاهده کرده بود و تصمیم گرفت با ترکیب شرکت‌های فعال در زمینه‌ی فولاد، بهره وری آنها را دوچندان کند.
طرح مورگان برای ادغام شرکت‌های فولادی موجب کاهش هزینه‌ها، کاهش قیمت برای مصرف‌کننده، افزایش حجم تولید و افزایش حقوق کارگران می‌شد. او مذاکرات خرید و ادغام شرکت‌های فعال را در دوم مارس سال ۱۹۰۱ به پایان رساند و شرکت بزرگ United States Steel Corporation را تاسیس کرد. این شرکت، اولین سازمان با ارزش بازار بیش از یک میلیارد دلار در جهان بود.
زندگینامه اندرو کارنگی ۴) فلسفه‌ی موفقیت اندرو کارنگی
عزم جدی برای رهایی از فقر، ریسک پذیری، آینده نگری، پیش‌بینی روند تغییرات و صرفه‌جویی در هزینه‌ها، عوامل اصلی موفقیت اندرو کارنگی در تجارت بودند. کارنگی معتقد بود که «هزینه‌ها و خرج را کم کنید تا سود کنید.» تا سال ۱۹۰۰ شرکت فولاد کارنگی در تولید فلز، از کشور بریتانیای کبیر پیشی گرفت. در سال ۱۹۰۱ کارنِگی سهام خود را به‌قیمت ۴۸۰ میلیون دلار به چی.پی مورگان، بنیان‌گذار یو اس استیل، فروخت و ثروتمندترین مرد جهان شد.
اندرو کارنگی همواره می‌گفت: «مردی که ثروتمند بمیرد، بی‌آبرو مرده است!» او بعد از فروش فولاد کارنگی در ۶۴ سالگی، پول حاصل از آن را صرف کمک به یادگیری و پیشرفت افراد نیازمند کرد. او با مؤسسه‌های خیریه‌ای که به‌صورت نقدی به افراد نیازمند کمک می‌کردند، مخالف بود؛ بنابراین حدود ۳۵۰ میلیون دلار از ثروت خود را صرف ساخت مؤسسات آموزش عالی کرد.
زندگینامه اندرو کارنگی ۵) توصیه‌های اندرو کارنگی برای موفقیت
۱- مهم نیست که چه استعدادهایی دارید، اگر نمی‌توانید برای پیشرفت و حرکت در خودتان انگیزه ایجاد کنید، محکوم به قناعت و درجازدن در شرایط فعلی هستید.
۲- شاد و امیدوار باشید تا موفق شوید.
۳- کسی که بخواهد تمام کارها را به‌تنهایی انجام دهد و یا تمام بودجه‌ی خود را صرف انجام یک کار کند، یک رهبر موفق نخواهد بود.
۴- باور کنید که در آستانه‌ی یک موفقیت بی‌نظیر هستید و یک زندگی موفق و باشکوه در انتظار شماست؛ برای دستیابی به این باور تلاش کنید.
۵- وقتی شما ثروتمند می‌شوید وضع مالی اطرافیان‌تان هم بهتر خواهد شد.
۶- یک فرد معمولی فقط ۲۵ درصد انرژی و توانایی خود را به‌کار می‌گیرد. کسانی که ۵۰ درصد ظرفیت خود را به‌کار می‌گیرند موفق و عده‌ی انگشت‌شماری که ۱۰۰ درصد توانایی‌های خود را در راه پیشرفت استفاده می‌کنند، بدون شک موفق‌ترین هستند.
۷- منتظر تأیید دیگران نباشید.
۸- راز موفقیت در این است که تواناترین و لایق‌ترین فرد را برای انجام هرکاری انتخاب کنید؛ نه اینکه خودتان همه‌ی کارها را انجام دهید.
۹- اگر کسی تمایل به پیشرفت نداشته باشد، شما نمی‌توانید او را مجبور به پیشرفت کنید.
۱۰- هرکاری که تابه‌حال انجام داده‌اید، به این دلیل انجام شده که شما هدفی داشته‌اید و برای رسیدن به آن هدف، وارد عمل شده‌اید.
۱۱-بزرگترین هدف ممکن را برای خود درنظر بگیرید.
زندگینامه اندرو کارنگی ۶) امور خیریه اندرو کارنگی
کارنگی مخالف صدقه دادن و کمک نقدی بود. او علاقه‌مند بود تا به انسان‌هایی کمک کند که تمایل داشتند به خودشان کمک کنند. «در امور خیریه، مهم‌ترین هدف باید کمک و فراهم کردن امکانات برای افرادی باشد که برای کمک به خود و پیشرفت تلاش می‌کنند. با صدقه دادن و کمک مستقیم نقدی، هرچند کلان، هیچ فرد یا نژادی پیشرفت نخواهد کرد.» این جمله، یکی ازمهم‌ترین شعارهای کارنگی است. در سال ۱۸۸۹ او کتابی با عنوان «انجیل ثروت» نوشت. او در بخشی از این کتاب چنین می‌نویسد: «ثروت ثروتمندان، امانتی است که دراختیار آنها قرار گرفته و ثروتمندان ازلحاظ اخلاقی موظف هستند که ثروت خود را در راه کمک به سایرین وقف کنند.»
در سال ۱۹۱۱ کارنگی، انجمن خیریه‌ی کارنگی تشکیل داد. او از طریق این انجمن سود حاصل از فعالیت‌های خود را صرف کمک به نیازمندان می‌کرد. انجمن خیریه‌ی کارنگی هنوز هم پابرجاست. سازمان خیریه کارنگی در سال ۱۹۱۱ با سرمایه‌ای حدود ۳۵ میلیون دلار تأسیس شد، که امروزه این مبلغ تقریبا معادل ۲ بیلیون دلار است. این سازمان در زمان تأسیس، بزرگترین سازمان خیریه در نوع خود بود. این انجمن از زمان تأسیس تا کنون حدود یک‌ونیم بیلیون دلار صرف کمک به نیازمندان کرده است.
این سازمان میراث اندرو کارنگی برای آیندگان در جهت کمک به مردم است. کارنگی با خدمات خود دانش و پیشرفت را در جامعه‌ی آن زمان ترویج داد. فعالیت در راستای ایجاد صلح جهانی، فعالیت‌های خیریه اثرگذار و یاری رساندن به افرادی که تمایل به بهبود وضع زندگی خود دارند، از افتخارات انجمن کارنگی است. سال‌های قبل از تأسیس انجمن خیریه، کارنگی خدمات دیگری را نیز برای کمک به نیازمندان ارائه داده است که از آن جمله می‌توان به وقف بیش از ۵۶ میلیون دلار برای ساخت حدود ۲۵۰۰ کتابخانه عمومی در راستای افزایش سطح سواد مردم، اشاره کرد.
زندگینامه اندرو کارنگی ۷) جوایز و افتخارات اندرو کارنگی
کارنگی در سال ۱۹۱۱ بنیادی با نام Carnegie Corporation تاسیس کرد تا از اقدامات در جهت گسترش و پیشرفت علوم در سرتاسر جهان حمایت کند. علاوه بر مواردی که در بخش‌های قبلی مقاله به آنها اشاره شد، افتخارات و یادبودهای دیگری نیز به نام این تاجر بشردوست ثبت شده است. اندرو کارنگی در سال ۱۹۰۱ دکترای افتخاری حقوق را از دانشگاه گلاسکو دریافت کرد. او همچنین نشان افتخاری Freedom of Glascow را نیز در همان سال دریافت کرد. یک نمونه دایناسور دیپلودوکوس یا دوتریکی به نام این کارآفرین نام گذاری شده و دلیل آن نیز کمک‌های او در جریان اکتشاف فسیل‌های این دایناسور بوده است. فسیل اصلی این دایناسور در حل حاضر در موزه‌ی تاریخ طبیعی کارنگی نگهداری می‌شود.
دو شهر در ایالت‌های پنسیلوانیا و اوکلاهاما آمریکا به نام کارنگی شناخته می‌شوند. حتی نام علمی یک گونه از کاکتوس ساگوارو نیز به نام این کارآفرین ثبت شده است. یک مدال با عنوان مدال کارنگی نیز در انگلستان به بهترین مقاله‌های ادبی نوشته شده توسط کودکان، اهدا می‌شود. خیابانی در شهر بلگراد صربستان و همچنین یک دبیرستان در شهر هیوستون نیز به نام کارنگی نام‌گذاری شده‌اند.
زندگینامه اندرو کارنگی ۸) زندگی شخصی و مرگ اندرو کارنگی
کارنگی تصمیم داشت تا در زمان حیات مادرش ازدواج نکند. پس از این که مادر او در سال ۱۸۸۶ از دنیا رفت، کارنگی ۵۱ ساله با لوئیز ویتفیلد که ۲۱ سال از خودش جوان‌تر بود ازدواج کرد. آنها در سال ۱۸۹۷ صاحب تنها فرزند خود یعنی مارگارت شدند. اندرو تا سال‌های پایانی عمر در امارت خود در نیویورک زندگی می‌کرد و پس از آن نیز همسرش تا زمان مرگش در سال ۱۹۴۶ در همین امارت ساکن بود.
اندرو کارنگی در ۱۱ آگوست سال ۱۹۱۹ در لنوکس ماساچوست بر اثر ذات‌الریه از دنیا رفت. او تا زمان مرگش رقمی برابر با ۳۵۰،۶۹۵،۶۵۳ دلار (برابر با ۷۶.۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵) به فعالیت‌های بشردوستانه کمک کرده بود. پس از مرگ او نیز ۳۰ میلیون دلار دیگر از دارایی‌هایش به خیریه‌ها بخشیده شد. پیکر او در گورستان اسلیپی هالو در نیویورک به خاک سپرده شد.
چکیده
اَندرو کارنگی (۱۸۳۵–۱۹۱۹) سرمایه‌دار و نیکوکار اسکاتلندی تبار آمریکایی بود. او بنیان‌گذار شرکت فولاد کارنگی بود که بعداً به شرکت فولاد ایالات متحده یا یو. اس. استیل تبدیل شد. کارنگی بسیار فرد خیرخواهی بود که بیشتر ثروت خود را وقف امور خیریه کرد، توصیه های او در زمینه موفقیت بسیار مشهورند امیدواریم از آن ها استفاده کرده و برایتان مفید بوده باشند.
چاپ مطلب