علت به وجود آمدن اوتیسم ،بیماری اوتیسم یک شرایط پیچیده عصبی و رفتاری و اختلالاتی در تعاملات اجتماعی و رشد کلامی و مهارت های ارتباطی همراه با رفتارهای تکراری و سخت است و به دلیل زیادی علائم این بیماری،آن را اختلال طیف اوتیسم (ASD) می نامند.
این بیماری شامل اختلال در طیف وسیعی از علائم و مهارت ها در سطوح مختلف است و درجات مختلفی دارد و ممکن است تنها یک نقص ساده باشد،که زندگی طبیعی بیمار را دچار مشکل میکند یا ممکن است،دچار ناتوانی های شدید شود که در آن به مراقبتهای اساسی نیاز است.
علت اوتیسم چیست؟
علت به وجود آمدن اوتیسم
سوالی که ذهن بیشتر افراد را به خود درگیر میکند این است که علت اوتیسم چیست؟
چه عواملی در بروز اوتیسم نقش دارند؟
البته پاسخ به این پرسشها چندان هم کار آسانی نیست.
زیرا دانشمندان هنوز نمیدانند که چه چیزی منجر به بروز اوتیسم میشود.
اوتیسم از یک ژن یا سبک زندگی نشات نمیگیرد بلکه ناشی از تعامل بین چند عامل مختلف است.
نکته مهمی
که در مورد علت اوتیسم باید مورد توجه قرار بگیرد این است که ژنتیک در بروز این اختلال نسبت به عوامل محیطی نقش موثرتری دارد. اوتیسم ارثی است. بنابراین احتمال بروز اختلال اوتیسم در کسانی که خواهر یا برادر مبتلا به اوتیسم دارند، چندین برابر بیشتر از سایر افراد است.
در این میان اگر فرد دچار اختلالات ژنتیکی مرتبط با اوتیسم مانند سندرم ایکس شکننده، سندرم رت و توبروز اسکلروزیس نیز باشد، احتمال ابتلا به اوتیسم در او افزایش پیدا میکند.
البته برخی از عوامل محیطی نیز در بروز اوتیسم نقش به سزایی دارند.
از جمله این عوامل میتوان به عفونت، دیابت و فشار خون بالای مادر حین بارداری و بالا بودن سن والدین هنگام تشکیل نطفه اشاره کرد.
اما پیدا کردن ارتباط میان اوتیسم و سایر عوامل محیطی، مانند آلودگی هوا، دشوارتر است.
تعداد کودکان مبتلا به اوتیسم از دهه شصت به بعد افزایش چشمگیری داشت.
متخصصان بر این باورند بخش زیادی از این تغییر را میتوان به تغییر معیارهای تشخیص و آگاهی بیشتر پزشکان و عموم مردم نسبت به این اختلال قلمداد کرد.
علت اوتیسم
علت به وجود آمدن اوتیسم
آیا علت اوتیسم ژنتیکی است؟
ژن نقش مهمی در بروز اوتیسم ایفا میکند.
تا جایی که میزان ارثی بودن اختلال اوتیسم ۸۰ درصد تخمین زده شده است.
این یعنی اگر یکی از دوقلوهای همسان دچار اوتیسم باشد، احتمال ابتلای دیگری به اوتیسم ۸۰ درصد است.
این احتمال در دوقلوهای ناهمسان، که نیمی از دیانای آنها مشترک است، به ۴۰ درصد میرسد. احتمال بروز اوتیسم در کسانی که خواهر یا برادر دچار اوتیسم دارند نیز بیشتر است. به گفته مرکز کنترل بیماری، افراد دچار اختلالات ژنتیکی مانند سندرم ایکس شکننده، سندرم رت و توبروز اسکلروزیس هم بیشتر در معرض خطر ابتلا به اوتیسم قرار دارند.
عوامل ژنتیکی موثر در بروز اوتیسم چیست؟
طبق یافتههای تحقیقات مختلف امروزه میدانیم که دوز خاصی از ژن با بروز اوتیسم در ارتباط است. البته صدها ژن دیگر نیز میتوانند در بروز این اختلال نقش داشته باشند.
به عنوان مثال ممکن است تفاوتهای ژنتیکی از طریق دیانای والدین به ارث برسد یا خود به خود در اسپرم، تخمک یا نطفه رخ دهد. اغلب کسانی در معرض خطر شناخته میشوند که یکی از اقوام درجه یک آنها دچار اوتیسم باشد. اما درحال حاضر نمیتوان میزان احتمال بروز این خطر را مشخص کرد. لازم به ذکر است داشتن خطر ژنتیکی اوتیسم لزوما به معنی ابتلا به آن نیست.
علت به وجود آمدن اوتیسم
آیا عوامل محیطی در بروز اوتیسم نقش دارد؟
برخی از عوامل محیطی خطر بروز اوتیسم را افزایش میدهد.
این عوامل مربوط به تجارب دوران حاملگی یا نوزادی است که ممکن است روی رشد مغز تاثیر بگذارد.
زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد نیز دقیقا مانند دیابت، فشار خون بالا و عفونت هنگام بارداری خطر بروز اوتیسم را بالا میبرد. البته بالا بودن سن پدر نیز عامل خطرناک دیگری در مورد علت بروز اوتیسم است. به احتمال زیاد افزایش جهش ژنتیکی ناگهانی با افزایش سن علت اوتیسم خواهد بود.
برخی شواهد حاکی از آن است که ارتباط مستقیمی میان قرار گرفتن در معرض هوای آلوده حین بارداری یا اوایل کودکی با بروز اوتیسم وجود دارد. البته به سختی میتوان با قطعیت درمورد علت اوتیسم با هرگونه عامل محیطی نظر داد. زیرا پیدا کردن این ارتباط تقریبا غیرممکن است. چرا که متغیرهای زیادی در این مورد وجود دارد.
آیا واکسن در بروز اوتیسم نقش دارد؟
هیچ ارتباطی بین واکسیناسیون و اوتیسم وجود ندارد.
واکسن فقط یک ابزار قدرتمند است که پزشک و والدین برای محافظت از کودک دربرابر بیماریهای خطرناک از آن استفاده میکنند.
علت به وجود آمدن اوتیسم
کدام یک از عوامل پیش از زایمان خطر ابتلا به اوتیسم را بالا میبرد؟
به گفته مرکز کنترل بیماری، مصرف داروهایی مانند تالیدومید یا والپروئیک اسید حین بارداری میتواند علت اوتیسم باشد و یا خطر ابتلا به آن را افزایش دهد. بعضی از تحقیقات نیز نشان میدهد که مصرف داروهای ضد افسردگی حین بارداری، احتمال ابتلا به اوتیسم را افزایش میدهد. اما این نتایج هنوز قطعی نیستند.
از عناصر دیگری که به افزایش احتمال بروز اوتیسم مرتبط است میتوان به عفونت، بیماری خود ایمنی، دیابت یا فشار خون بالا حین بارداری اشاره کرد. شاید دلیل تاثیر این عوامل در بروز اوتیسم ناشی از التهاب و واکنش ایمنی بدن به جنین در حال رشد باشد. همچنین به نظر میرسد بین اوتیسم و حاملگی ظرف مدت کمتر از یکسال بعد از سقط جنین، ارتباط وجود دارد.
برخی شواهد نشان میدهد مصرف ویتامینهای پیش از زایمان که حاوی فولیک اسید، ویتامین ب ۹ و ویتامین دی است، میتواند در پیشگیری و کاهش احتمال ابتلا به اوتیسم موثر واقع شود.
علت اوتیسم و افزایش آمار مبتلایان به این اختلال چیست؟
شیوع اوتیسم طی چند دهه اخیر پیوسته در حال افزایش است.
به گفته مرکز کنترل بیماری، امروزه از هر ۵۴ کودک یک نفر به اوتیسم مبتلا است.
طبق تحقیقات، این موج افزایشی ناشی از تغییرات ژنتیکی و عوامل محیطی که منجر به بروز این اختلال میشود نیست.
بلکه به نظر میرسد افزایش آمار مبتلایان به تغییر معیارهای تشخیص و افزایش آگاهی درمورد اوتیسم و علائم آن برمیگردد.
پزشکان بیماریهای سلامت روان را براساس معیارهایی که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) ترسیم شده تشخیص میدهند. در نسخه قبلی این منبع، به نام DSM-5
اوتیسم شامل سه دسته بود:
اختلال اوتیسم
اختلال آسپرگر
اختلال فراگیر رشد نابرشمرده
نسخه فعلی، DSM-5، جای این سه دسته را با یک تشخیص کلی عوض کرده است و همه آنها را در دسته اختلال طیف اوتیسم قرار میدهد.
تعریف حاضر از اوتیسم دیگر مخصوص موردهای حاد نیست بلکه شامل موارد خفیف هم میشود.
آیا احتمال بروز اوتیسم در پسران بیشتر از دختران است؟
اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران رخ میدهد.
شاید دلیل این عدم تناسب به ترکیبی از عوامل بیولوژیکی و تشخیصی مربوط باشد.
از نظر بیولوژیکی، زنان دچار اوتیسم بیشتر از مردان صاحب اعضای خانواده مبتلا به این اختلال هستند و بیشتر دست خوش جهش ژنتیکی میشوند.
این یافتهها اساس نظریه “تاثیر حفاظتی زنان” را شکل میدهد.
بر اساس این نظریه زنان از نظر بیولوژیکی در برابر اوتیسم مصون هستند.
چرا احتمال بروز اوتیسم در پسران بیشتر است؟
در ابن خصوص سیمون بارون کوهن، دانشمند بریتانیایی، نظریه “مغز بسیار مردانه” را مطرح کرده است.
طبق این نظر، مغز افراد دچار اوتیسم شدیدا مردانه است.
زیرا مردان جذب سیستم و کارآیی میشوند.
در حالی که زنان در احساس همدردی و درک احساسات بینظیر هستند.
جبهه مخالف این نظریه توضیح میدهد که تفاوتهای زمینهای زیستی بین دو جنس آنقدر بزرگ نیست که منجر به بروز چنین اختلالی شود. اما سایر محققان چنین نظریهای ندارند.
شاید بتوان گفت پزشک هنگام تشخیص این اختلال در پسران آگاهتر عمل میکند. بنابراین سریعتر آن را تشخیص میدهد. به علاوه، ابزار معاینه و تشخیص اوتیسم بیشتر بر روی مردان آزمایش شده و به تایید رسیده است.
اگرچه پسران بیشتر از دختران دچار اوتیسم میشوند. اما زنان و دختران بسیاری نیز به این اختلال مبتلا هستند. شاید بروز علائم بین زن و مرد متفاوت باشد و زنان سرپوش گذاشتن روی آن را یاد بگیرند. در نتیجه این وضعیت در زنان نادیده گرفته شده یا به اشتباه تشخیص داده میشود. اما تشخیص نهایی میتواند زندگی فرد را تغییر دهد.
علائم بیماری اوتیسم
علائم این بیماری،معمولا در سه سال اول زندگی،خود را نشان میدهد،و برخی از کودکان از بدو تولد این علائم را بروز میدهند ؛ عده ای دیگر در ابتدا معمولی و نرمال هستند اما از هیجده تا سی و شش ماهگی به بعد،به یکباره علائم این بیماری را نشان میدهند. امروزه مشخص شده است ،که در بعضی از افراد ناهنجاری های اجتماعی و ارتباطی،تا وقتی در جامعه حضور پیدا نکنند،نشان داده نمیشود.
اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است،هیچ محدودیت نژادی،قومی،یا اجتماعی ندارد ؛ این بیماری روند رو به رشدی دارد و علت رشد بیماری،و دلیل بروز آن هنوز مشخص نشده است.
اوتیسم،تنها یک سندروم است،که به عنوان اختلالات طیف اوتیسم شناخته میشود سایر اختلالات مربوط به ارتباطات اجتماعی با بیماریهای که اکنون در محدوده این طیف،شناخته میشوند
عبارتند از:
اختلالات در خود ماندگی این همان چیزی است که با شنیدن کلمه اوتیسم به ذهن ها خطور میکند.
به اختلال در برقراری ارتباطات ،تعاملات اجتماعی،بازی های تخیلی در کودکان زیر ۳ سال اختلال در خود ماندگی گفته میشود.
علائم و نشانه های بیماری اوتیسم
سندروم اسپرگر:
کودکان مبتلا به این سندروم،مشکلات تکلم ندارند و در تست هوش میانگین هوشی بالاتر از حد متوسط دارند اما درست مانند کودکان اوتیسمی در برقراری ارتباطات اجتماعی مشکل و محدودیت دارند.
اختلال فراگیر رشد،یا پیدیدی:
این اختلال برای کودکانی است که برخی از رفتارهای اوتیسمی را دارند اما در سایر دسته ها قرار نمیگیرند.
اختلال فروپاشی دوران کودکی:
کودکان مبتلا به این اختلال حداقل در ۲ سال اول زندگی،رشد نرمالی دارند اما پس از آن بخش بزرگی از مهارت های ارتباطی خود را از دست میدهند. این اختلال بسیار نادر است و بسیاری از متخصصان،بیماری های ذهنی،در مورو اینکه،آن را یک بیماری در نظر بگیرند یا نه تردید دارند.
به دلیل این که بیماری اوتیسم سابقه خانوادگی دارد،بسیاری از محققان فکر میکنند که ترکیب خاصی از ژن ها عامل ایجاد بیماری اوتیسم در کودک است،اما عواملی مانند سن بالای پدر یا مادر احتمال ابتلای به این بیماری را بالا میبرد ؛ و اینکه در کل دقیقا چه چیزی باعث این بیماری میشود، مشخص نیست محققان معتقدند،اوتیسم به دلیل اختلالاتی در بخش های از مغز رخ میدهد که تفسیر پیام های دریافتی از اندام های حسی و پردازش گفتار در مغز را بر عهده دارند.
پیشگیری از اوتیسم
هنوز هیچ راهی برای پیشگیری از ابتلای کودک به اوتیسم یافت نشده است. با اینحال با درمان بموقع بیماری بهبود یافته و مهارت های اجتماعی و کلامی کودک ارتقا پیدا می کند. اگر کودک شما مبتلا به اوتیسم است با مراجعه به مشاوران و متخصصان برای آشنایی با راههای مختلف بهبود کودک، به کودکتان کمک نمایید. درمان بموقع برای کودک مفید بوده، زندگی را برای او آسان تر کرده و از افزایش شدت بیماری اوتیسم پیشگیری می نماید.
اُوتیسم در سراسر دنیا دیده میشود و فقط در پسران بیشتر از دخترها مشاهده شده است.
به عبارت دیگر نژاد
مکان زندگی
میزان سواد
وضعیت مالی
نوع اعتقاد
شیوه زندگی ، و …
هیچکدام تأثیری در شانس بروز اُوتیسم ندارند.
والدین باید توجه داشته باشند
که مهمتر از عنوان بیماری ، پرداختن به درمان آن است .
باید در نظر داشت که این کودکان با درمان مناسب و به موقع می توانند مطالب را بیاموزند ، رفتارهای درست را از خود نشان داده و در آینده مانند افراد عادی زندگی کنند .
اما بدست آوردن این اهداف مستلزم درمان به موقع و درست ، تحمل مشکلات و سختی های مربوط به این درمان است .
هر شخص اُوتیستیک مانند بقیه افراد جامعه دارای شخصیت مختص به خود است و مانند تمامی افراد خصوصیات خاصی را دارا می باشد .بعضی از این کودکان ممکن است که از نظر گفتاری تأخیر کمی داشته و بتوانند با کمی کمک، ارتباط کلامی مناسبی را با دیگران بر قرار کنند ولی همین کودکان ممکن است از نظر ارتباطات اجتماعی رفتار مناسبی را از خود نشان ندهند . گاهی این کودکان برای شروع صحبت و تبادل کلامی ممکن است مشکل داشته باشند . افراد اوتیستیک معمولا در مکالمات ، یکطرفه رفتار می کنند یعنی فقط در رابطه با چیزی که خود علاقه دارند صحبت می کنند و از صحبتهای طرف دوم چیزی نمی فهمند . در بعضی از این کودکان خشونت و خود آزاری نیز مشاهده می شود .
علت به وجود آمدن اوتیسم
در افراد اُوتیستیک ممکن است رفتارهای زیر نیز بروز کند :
علت به وجود آمدن اوتیسم
۱- اصرار بر یکنواختی و مقاومت در برابر تغییرات.
۲-در بیان نیاز های خود دچار مشکل هستندو به جای استفاده از کلمات از اَداها و اشاره استفاده می کنند .
۳-تکرار کلمات ،خنده نابجا ، گریه بی مورد ، نشان دادن استرس و نگرانی بی علت .
۴-ترجیح می دهند که تنها باشند.
۵-پرخاشگری
۶-به سختی با دیگران رابطه برقرار می کنند .
۷-دوست ندارند که کسی را بغل کنند و یا اینکه کسی آنها را بغل کند .
۸-تماس چشمی ندارند و یا اینکه بسیار کم است .
۹-با روشهای معمول آموزشی نمی توانند چیزی بیاموزند.
۱۰-بازی های غیر عادی انجام می دهند.
۱۱- اشیاء در حال چرخش را دوست دارند و خود نیز سعی می کنند اشیاء را به حالت چرخش در بیاورند .
۱۲-دلبستگی غیر عادی به بعضی از اشیاء پیدا می کنند .
۱۳-از نظر احساس درد حساسیت بالاتر و یا پائین تری نسبت به افراد عادی دارند .
۱۴-ظاهراً از چیزی نمی ترسند .
۱۵-از نظر فعالیت های فیزیکی ، فعالیت زیادتر و یا کمتری نسبت به کودکان سالم دارند .
۱۶-حرکات بدنی آنها به صورت نرم و عادی نیست .
۱۷-اگرچه آزمایشات شنوائی بر روی آنها سالم بودن شنوائی آنها را ثابت می کند
اما در برابر نام خود و دستورات کلامی خود را بی تفاوت نشان می دهند .
برای بیشتر ما واضح است که مجموع حواس پنجگانه به ما کمک می کنند
تا بدانیم که چه چیزهائی را تجربه می کنیم . برای مثال حواس لامسه ، بویائی و چشائی در تجربه خوردن یک هلو رسیده به ما کمک می کنند . برای کودکان اُوتیستیک مشکلات حواس پنجگانه معمول است . ممکن است که این کودکان از نظر یک حس و یا چند حس در سطح غیر عادی قرار داشته باشند یعنی یا حساسیت بیشتری داشته باشند و یا اینکه در آن حس بسیار کُند باشند . ممکن است رایحه ای که همه آنرا دوست دارند باعث آزار کودک اُوتیستیک بشود و یا اینکه یک مزه معمولی کودک را ناراحت کرده و کودک از غذاهائی که آن مزه را دارا می باشند بگریزد. بعضی از کودکان اُوتیستیک به برخی از صداها نیز حساس هستند و ممکن است که برخی از صداهائی که ما روزانه به طور عادی می شنویم باعث رنجش آنها بشود . متخصصین معتقدند که این نابهنجاریها در کودکان اُوتیستیک ناشی از اختلال در مجموعه حواس آنها می باشد .
یکی دیگر از مشخصات کودکان اُوتیستیک عدم نشان دادن علاقه و عاطفه در رابطه با اطرافیان است . البته این مورد هم مانند سایر موارد می تواند استثناء نیز داشته باشد . ولی والدین نباید به این دلیل از نشان دادن علاقه خود به کودک کوتاهی کنند و بایستی عواطف خود را در برابر کودک به طور طبیعی بروز دهند تا کودک از آنها به تدریج نشان دادن احساسات خود را بیاموزد .
درمان بیماری اوتیسم
اوتیسم معمولاً یک وضعیت مادام العمر است. هم کودکان و هم بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، میتوانند از مداخلات رفتاری یا روشهای درمانی که علائم را کاهش میدهند و مهارتها و تواناییها را افزایش دهند، بهره مند شوند. هر کودک و بزرگسال مبتلا به اوتیسم خصوصیات منحصر به فرد خود را دارند. به همین دلیل، برنامه درمانی برای رفع نیازهای خاص، به صورت جداگانه انجام میشود. بهتر است هرچه سریع تر مداخلات را شروع کنید، بنابراین فواید درمانی میتواند در طول زندگی ادامه یابد.
بسیاری از مبتلایان به اوتیسم
معمولاً شرایط پزشکی دیگری مانند پریشانی دستگاه گوارش، تشنج و اختلالات در خواب را دارند. مداخلات برای درمان میتواند شامل رفتارهای درمانی، داروها یا هر دو آنها باشند. بعضی اوقات در طول درمانهای رفتاری فشرده، متخصصان خدمات را در منزل ارائه میدهند. با بزرگ شدن کودک و رشد او، ممکن است درمان متناسب با نیازهای خاص کودک اصلاح شود.
کار درمانی
کار درمانی، به منظور کمک به مهارتهای لازم کودکان، برای انجام فعالیتها یا مشاغل مربوط به زندگی روزمره است.
کار درمانی شامل مهارتهای حرکتی خوب، مهارتهای پردازش حسی، مهارتهای خودیاری و سایر مهارتها است.
علت به وجود آمدن اوتیسم
داستان اجتماعی
بسیاری از والدین استفاده از چیزی به نام داستانهای اجتماعی را نیز مفید میدانند. داستانهای اجتماعی به گونهای طراحی شدهاند که یک روش تعاملی و جذاب را برای قرار گرفتن کودکان در موقعیتهای اجتماعی، ارائه میدهند. داستانهایی استفاده میشوند که شامل، روایت، عکس و نقاشی هستند تا کودک را از طریق یک تجربه راهنمایی کنند و او را برای آنچه انتظار دارد آماده کنند.
دارویی
هیچ دارویی وجود ندارد که علائم اصلی اوتیسم را درمان کند
اما داروهایی جهت کمک به مشکلاتی که اغلب در کنار این اختلال ایجاد میشوند، مانند افسردگی، اضطراب و بیش فعالی تجویز میشوند.
گزینه دیگر
لازم به ذکر است که بسیاری از روشهای درمانی جایگزین نیز برای اختلال طیف اوتیسم پیشنهاد شده است. اما هیچکدام از این روشهای درمانی جایگزین، مانند رژیمهای غذایی، مکملها، ارتباطات آسان، هیچ مدرک علمی معتبری ندارند. این مهم است که والدینی که تصمیم میگیرند این روشهای درمانی را انجام دهند، باید با مشورت یک پزشک واجد شرایط این کار را انجام دهند.
تاثیر اوتیسم در بارداری
اگر چه در حال حاضر هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما مطالعات نشان داده اند که اقدامات خاصی میتواند به زنان باردار کمک کند تا از ابتلا به اوتیسم جلوگیری کنند. اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی عصبی است که باعث تأخیر در توسعه به ویژه در عملکرد اجتماعی میشود. مادران جدید برای افزایش سلامت فرزندانشان باید اقدامات پیشگیرانهای انجام دهند. از ابتدای بارداری، نکات زیر میتواند به مادران در انتظار کمک کند تا از ابتلا به اوتیسم در جنین در حال رشد خود جلوگیری کنند.
این نکات شامل موارد زیر هستند:
علت به وجود آمدن اوتیسم
کاهش قرار گرفتن در معرض سموم
جامعه علمی شواهدی را کشف کرده است که نشان میدهد، عوامل محیطی اغلب در ایجاد اوتیسم نقش دارند. مطالعهای از دانشگاه هاروارد نشان داد، کودکانی که مادرانشان در معرض آلودگی زیاد هستند، دو برابر خطر ابتلا به ASD دارند. زنان باردار میتوانند با زدن ماسک، پر کردن مخزن بنزین خود پس از تاریکی، سموم موجود در هوا را محدود کرده و در صورت پایین بودن کیفیت هوا، در داخل خانه بمانند. بهتر است از بودن در مناطقی که دارای ترافیک زیاد است جلوگیری کنید، به خصوص هنگام انجام ورزش! در طول دوره بارداری، زنان باید از مصرف الکل، تنباکو و کافئین خودداری کنند. برخی پزشکان همچنین توصیه میکنند که از مصرف غذاهای کنسروی، بطریهای پلاستیکی آب و استفاده بیش از حد از تلفن همراه نیز خودداری شود.
مراقبتهای زمان بارداری برای پیشگیری از اوتیسم
حفظ یک رژیم غذایی مغذی
زنان باردار میتوانند با خوردن یک رژیم غذایی رنگارنگ و آلی و سرشار از سبزیجات سبز و میوههای حاوی آنتی اکسیدان، خطر ابتلا به اوتیسم را کاهش دهند. حداقل مصرف ۸۰ گرم پروتئین در روز از منابعی مانند، بوقلمون، مرغ و آجیل توصیه میشود. بسیاری از متخصصان بهداشت، به کاهش استفاده از موادغذایی سفید، از جمله نان و شکر اشاره میکنند. وزارت بهداشت، درمان و خدمات انسانی به مادران آینده پیشنهاد میکند که میزان ۴۰۰ تا ۸۰۰ میکروگرم اسید فولیک مصرف کنند. افزایش ویتامین D با رشد عصبی بهتر در جنینها ارتباط دارد. زنان باردار همچنین باید هشت لیوان آب فیلتر شده بنوشند، میزان جیوه مصرفی در ماهی را محدود کرده و امگا ۳ را افزایش دهند. افزایش متوسط وزن ۲۵ تا ۳۵ پوند در دوران بارداری مطلوب است.
در سلامتی بمانید
معاینه منظم توسط پزشک و متخصص زنان و زایمان مهم است. سلامت مادران در طول دوران بارداری، تأثیر چشمگیری در کودکان هنوز متولد نشده دارد. مادران باید علیه سرخک (سرخچه) و آنفولانزا واکسینه شوند. تحقیقات در مؤسسه MIND نشان داده است که عفونتهای ویروسی میتوانند در سلولهای مغزی کودک اختلال ایجاد کرده و اتصالات عصبی را تغییر دهند. رعایت تمام موارد احتیاطی، برای جلوگیری از دیابت حاملگی میتواند به کاهش خطر ابتلا به اوتیسم کمک کند. در صورت امکان، زنان باردار باید در تجویز دارو برای خود، به ویژه داروهای ضد افسردگی، بدون نظارت پزشکی خودداری کنند. عملکرد عصبی نوزادان به طور طبیعی با عبور از کانال تولد بهبود مییابد، بنابراین جلوگیری از سزارین غیر ضروری میتواند به این امر کمک کند.
اوتیسم نوعی اختلال پیچیده است بدون یک علت شناخته شده یا محرک. دانشمندان قبول دارند که ژنتیک تا ۹۰ درصد خطر ابتلا به اوتیسم را بر عهده دارد. اینکه کودک مبتلا به ASD رشد کند، معمولاً از کنترل والدین خارج است. با این حال، یک مطالعه نشان داده است که میزان ابتلا کودک به اوتیسم، در مادرانی که در سن ۴۰ سالگی فرزند خود را به دنیا میآورند، ۱۵ درصد بیشتر است و برای پدران بالای ۵۰ سال، ۶۶ درصد بیشتر است. برنامه ریزی مناسب برای بارداری و مراحلی که باید برای سلامتی طی شوند، میتوانند به طور مؤثر در پیشگیری بیماری اوتیسم کمک کنند.
چشم انداز افراد مبتلا به اوتیسم
علت به وجود آمدن اوتیسم
در بسیاری از موارد، علائم اوتیسم با رشد کودک کاهش مییابند
والدین کودکانی که مبتلا به اوتیسم هستند، باید انعطاف پذیر و آماده تنظیم درمان در صورت نیاز کودک باشند.
برخی از مبتلایان به اوتیسم به زندگی معمولی خود ادامه میدهند، اما اغلب با افزایش سن به خدمات و پشتیبانی نیاز دارند.
تحقیقات در زمینه ASD شامل مطالعات در مورد تشخیص زودرس، پیشگیری، علل، تشخیص و درمان است.
چاپ مطلب